Тэлепорт у Германію, Lions club «Svetlogorsk»

Па праграме моладзевага абмену, арганізаванай міжнароднай дабрачыннай арганізацыяй Lions club «Svetlogorsk», выпускнік СШ№4, студэнт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, Іван Баршчоў наведаў моладзевы лагер у Германіі.

— Я быў у горадзе Хамм на захадзе Германіі  ў федэральнай зямлі Паўночны Рэйн-Вестфалія, — распавядае ён. — Самалётам даляцеў да Дортмунда. Аэрапорт для такога горада мне падаўся вельмі маленькім, таму першае ўражанне было не лепшым. Але пазней яно змянілася кардынальна. Я вельмі турбаваўся за сваю англійскую мову: ці атрымаюцца ў мяне паўнавартасныя зносіны? У аэрапарту я пазнаёміўся з 25-гадовым нямецкім хлопцам. Размаўлялі з ім па-англійску ўвесь шлях. Пасля гэтага я пачаў адчуваць сябе ўпэўнена. Але гэты выпадак быў не характэрным, таму што немцы, у сваёй большасці, англійскую мову ведаюць дрэнна, і размаўляць менавіта па-англійску прыйшлося вельмі мала.

Маё знаходжанне ў Германіі складалася з тыднёвага знаходжання ў нямецкай сям’і і двухтыднёвага — у лагеры. У сям’і мяне прынялі вельмі ветліва. Засялілі ў асобны пакой з усімі выгодамі. Мне спадабалася, што немцы ўмеюць лічыць грошы. Нягледзячы на тое, што сям’я, у якой я жыў, была забяспечанай, тым не менш, там сартавалі і адпраўлялі ва ўтыль бутэлькі. Так яны зараблялі некалькі дадатковых еўра, да таго ж змяншалі нагрузку на навакольнае асяроддзе.

У лагеры была моладзь з 21 краіны: Кітая, ЗША, Расіі, Швецыі, Харватыі, Чэхіі, Бельгіі, Фінляндыі, Грузіі, Беларусі, Польшчы, Літвы і інш.

Я адразу пасябраваў з грузінам, рускай дзяўчынай і харватам. Мы ўсе размаўлялі на рускай мове, таму нас жартаўліва называлі «рускай мафіяй».

Уставалі ў лагеры а 7-й раніцы. У 7.45 мы снедалі. На сняданак былі булачкі, а да іх агромністая колькасць усялякіх начынняў і дадаткаў, пачынаючы з мяса з сырам і заканчваючы чым заўгодна. Так што прадстаўнік любой краіны мог знайсці для сябе нешта знаёмае і блізкае, ці паспрабаваць нешта экзатычнае. А 10-й раніцы нас ужо чакаў аўтобус, і мы ехалі ці на экскурсію, ці на спартовыя спаборніцтвы. Такім чынам, мы пабывалі недалёка ад аднаго з самых папулярных футбольных клубаў Германіі «Шальке 04». Колькасць удзельнікаў гэтага клуба перавысіла 100 тысяч, таму ён займае другое месца па папулярнасці ў Германіі. Гэты клуб выігрываў нават Кубак УЕФА. Моладзь, якая трэніруецца ў гэтым клубе, гуляла з намі ў футбол. Атрымаць такі вопыт было вельмі карысна.

У складзе шматнацыянальнай каманды мы наведалі шмат зямель заходняй Германіі. Яна вядома вугальнай і сталеліцейнай прамысловасцю, таму прадпрыемствы менавіта гэтых галін сталі аб’ектамі нашых наведванняў. А яшчэ мы пабывалі ў акеанарыуме «Цэнтр марскога жыцця» ў Аберхаўзене. Ён вядомы тым, што там жыў знакаміты на ўвесь свет асьміног Паўль, які прадказваў вынік футбольных матчаў са зборнай Германіі. З ім звязана шмат розных гісторый. Напрыклад, бізнэсоўцы з іспанскага Карбальіна прапаноўвалі выкупіць Поля за 30 тысяч еўра, каб Паўль стаў галоўнай славутасцю фестывалю «Пульпада». Але ім адмовілі. А калі Германія прайграла Іспаніі ў адным з футбольных матчаў, нямецкая газета Westfälische Rundschau абвінаваціла жывёлу ў здрадзе нацыянальным інтарэсам. У адказ іспанскі прэм’ер-міністр Хасэ Луіс Радрыгес Сапатера паабяцаў паслаць каманду целаахоўнікаў, каб абараніць Паўля, у той час як іспанскі міністр па пытаннях навакольнага асяроддзя Алена Эспіноса сказала, што абароніць Паўля ад замахаў на яго жыццё з боку нямецкіх заўзятараў. Асьміног Паўль памёр. Але яго месца заняў пераемнік з такім жа імем. Новы Паўль прадказаў перамогу нямецкай зборнай у чэмпіянаце міру па футболе 2014 года ў Бразіліі. Прагноз спраўдзіўся. Пра ўсё гэта нам расказаў 70-гадовы гід, які цудоўна размаўляў на англійскай мове, і які быў прыемна ўражаны такой колькасцю моладзі розных нацыянальнасцяў.

У  першы ж дзень знаходжання ў моладзевым лагеры Іван Баршчоў прадставіў Рэспубліку Беларусь.

— Я прывёз падарункі —  матрошкі і шакалад фабрыкі «Спартак», — расказвае Іван. — Яшчэ я прывёз беларускі сцяг, а таксама расказаў, што ў нас праходзіў чэмпіянат свету па хакеі. Фіны і шведы адразу падцвердзілі мае словы, таму што ў іх традыцыйна моцныя хакейныя каманды, і жыхары іх краін заўсёды сочаць за гульнёй сваіх каманд. Я правёў віктарыну, якая датычылася Беларусі. За правільныя адказы я даваў матрошак, чым выклікаў масу станоўчых эмоцый.

Маё знаходжанне ў моладзевым лагеры ўзбагаціла мяне новымі сябрамі і ўражаннямі. Я ўдзячны грамадскай арганізацыі Клуб Львоў «Светлогорск», якая дала мне такую цудоўную магчымасць.